El Guacamole - recepten en waarom het zo goed past bij de Zuid-Amerikaanse keuken

Sinds ongeveer 2008 ben ik op ieders lippen - letterlijk. Mijn oorsprong ligt in de Mexicaanse keuken. Ik heb mijn naam ook van de Mexicaanse inboorlingen. "Guacamole" komt van de Nahuatl termen voor avocado ( āhuacatl ) en saus ( molli ) en betekent "avocadosaus".

Inmiddels wordt ik niet alleen gegeten in Tex-Mex restaurants of in het Mexicaans restaurant zelf (in Mexico of elders), maar ook thuis.

Je kunt me maken van de avocado. De makkelijkste manier om dit te doen is door een al goed rijpe variëteit te gebruiken. Als je me de eenvoudige - laten we zeggen standaard - variant wilt maken, hoef je alleen maar de avocado te pureren of te pletten en dus het vruchtvlees en dit op smaak te brengen met wat citroen- of limoensap, koriander en zout.

Maar ik kan ook extravagant zijn. Ik voeg peper, uien, knoflook en groene chili of stukjes tomaat toe, afhankelijk van je smaak. Persoonlijk vind ik knoflook en tomaten gewoon het lekkerst.

Maar enige voorzichtigheid is geboden. Als ik niet beschermd ben, kan ik me een beetje als een kameleon gedragen en bruin worden - net als de tafel... Dit komt door de polyfenol oxidase die in avocado's zit. Hoe precies leg ik hier niet uit en laat ik over aan de chemieprofessionals.

Meestal kun je me vinden in de gepureerde en toch vrij dipsausachtige, romige versie op tafel met een selectie brood, tapas of nacho's. In mij gedoopt smaakt bijna alles heerlijk en smelt het op de tong en in de mond.

Natuurlijk kun je ook van mij genieten als een fijne rauwkostsalade, zoals je op de foto kunt zien. Maar soms voel ik me niet zo lekker als de salade naar mij vernoemd is - daar ben ik momenteel niet zo zeker van.

Ook als saus of crème op Tex-Mex burgers of wraps valt het me reuze mee. Want eigenlijk kan en wil ik alles verfijnen.

Omdat ik meestal uit één of meerdere avocado's besta, kan ik het niet laten om even iets te zeggen over consumptie en de invloed daarvan op de natuur. 

Vooral omdat in de tussentijd niet alleen de consumptie met betrekking tot voeding en de consumptie van avocado's is toegenomen, maar ook de productie van allerlei dingen (kussens, etc.) uit de zaden, moet je ook even naar de schaduwkanten kijken. 

De import van avocado's is sinds 2008 aanzienlijk gestegen met ruim 50.000 ton, en dat terwijl je zelfs zonder diepgaand onderzoek - met een beetje nadenken - al snel kunt zien dat dit niet goed kan zijn. Natuurlijk zijn de onverzadigde vetzuren goed voor ons menselijk organisme, maar de productie en het transport van avocado's naar Duitsland of een ander land ter wereld schaadt niet alleen de CO2-balans. 

Voor de massaproductie, die vanwege het klimaat helaas alleen mogelijk is in zeer warme landen als Mexico, Zuid-Afrika, Brazilië, Chili en Peru, worden sommige normale bossen gewoon gekapt om de markt en dus de consument tevreden te stellen. Irrigatie schaadt de natuur ook in die mate, want voor ongeveer tweeënhalve avocado heb je 1000 liter water nodig. Ik denk dat iedereen zich ervan bewust is dat dit in warme landen geen grondstof is die in overvloed beschikbaar is.

Maar genoeg vermanende woorden. Het is met mij en mijn andere vertegenwoordigers (avocado hier en avocado daar) zoals met bijna alles in het leven, soms is minder meer. Maar je kunt er nog steeds van genieten.

Lees ook:  Waarom wordt avocado een superfood genoemd?